Vrienden maken – hoe doe je het en waar te beginnen? Laten we beginnen met het uitgangspunt dat we vrijwel allemaal ‘niet goed weten hoe te leven en daarbij hulp kunnen gebruiken’. Die kans is groot aangezien je anders waarschijnlijk niet begonnen zou zijn met het lezen van dit artikel.
Hieronder vind je een samenvatting van het advies van Alain de Botton en Jordan Peterson over vrienden maken.
Alain de Botton is een Brits filosoof van Zwitserse afkomst. Hij geldt als een van de bekendste hedendaagse filosofen en is bekend als o.a. de oprichter van The school of life. Jordan Peterson is een Canadees klinisch psycholoog die bekend is geworden door zijn boek 12 rules for life.
Lijden is wat ons verbindt
Dat je niet de enige bent die op zoek is naar hulp, wordt wel duidelijk uit het bestaan van de self-help industrie.
Het nadeel van de zelf-help industrie is alleen dat deze gebaseerd lijkt te zijn op een soort naïef utopisch denken. In boeken met opzichtige kaften die overdreven beloftes doen. Ze wekken de indruk dat je je liefdesleven in 5 minuten kan veranderen, dat je het perfecte seksleven kan hebben en dat je binnen een jaar miljonair kan zijn. Kortom, overdreven, naïeve en sentimentele beloftes die ontworpen zijn om een veel ingewikkeldere realiteit te verbergen.
Dat terwijl het voorhouden van dit soort beloftes de snelste manier is om mensen te deprimeren. Het is namelijk duidelijk dat het leven voor iedereen een uitdaging is. We lijden allemaal, ieder van ons, alleen. Om te denken dat we hier uniek in zijn, is onjuist.
Het lijden is eigenlijk juist wat ons bindt. En om in staat te zijn te zeggen dat we als soort ‘gebroken’ zijn, is de eerste stap naar troost en vriendschap. De religies wisten dit al. Denk aan het Boeddhisme. De eerste stelregel van het Boeddhisme is ‘Het leven is lijden’. En daar begint het pas.
De bevestiging van de somberheid van het bestaan is niet de route naar de ultieme wanhoop. Integendeel, het is juist het begin van medeleven richting onszelf en anderen. Weten dat we gebroken wezens zijn is als het ware een begin van vriendschap. Het maakt je ook een aardiger persoon.
Stel je twee mensen voor die op een date zijn en tijdens het diner elkaar beter leren kennen. De één begint met, “Nou ik ben aardig perfect.” en de ander reageert met “Ik ben ook aardig perfect en het gaat ook goed op m’n werk.” Ondraaglijk. Een ondraaglijk rigide perfectionisme.
Vrienden op basis van imperfecties
Hoeveel warmer zou het zijn als dit koppel samen aan tafel zat en zei, “Hoe ben jij eigenlijk vreemd? Ik ben vreemd op al deze manieren.”, “Hoe zit het met al je afwijkingen, ik heb al deze afwijkingen. Hoe zit het met die van jou?” en dat ze in staat zouden zijn een vriendschap op te bouwen juist vanwege de erkenning dat geen van beide perfect is.
Het doel van het emotionele leven mag nooit zijn om te proberen volledig gezond te zijn. Er zijn geen mensen die bij hun verstand zijn. Letterlijk niemand op aarde is bij z’n verstand. De beste vorm van gezond verstand waar je naar kunt streven is ‘gezond gestoord’. Waarbij je enige grip hebt op wat er mis met je is. Maar er is nog steeds iets mis met je, want er is met iedereen iets mis. Maar je kunt het omschrijven in welbespraakte en geruststellende woorden aan hen die dichtbij je staan en die je niet te veel wilt kwetsen..
Weet je wat vreemden echt tot vrienden maakt? Falen. Kwetsbaarheid. Het tonen van kwetsbaarheid is daadwerkelijk de enige route naar vriendschap. Je kan geen vrienden worden met wie dan ook ter wereld zonder iets van jezelf te laten zien dat ze tegen je zouden kunnen gebruiken. Iets dat in de ogen van de wereld beschamend is. Maar dat is het daadwerkelijk begin van vriendschap. Iets dat we vaak lijken te vergeten. We leven namelijk niet alsof dat waar is.
Een goede manier om contact te maken met anderen, of het nou vreemden zijn of mensen die je oppervlakkig kent, is om het volgende met ze te delen (en zij met jou):
- iets wat je spijt
- iets waar je je voor schaamt
- iets waar je verdrietig over bent
Het nadeel van onze -He, hoe is het? Ja, goed! En met jou?- cultuur is namelijk dat we enkel weten wat anderen kiezen ons te vertellen. Waardoor we niet genoeg van onze innerlijke belevingswereld delen.
Als je je ooit eenzaam, geïsoleerd of kwetsbaar voelt, doe dan precies datgene wat je eigenlijk niet wilt doen. Omarm de kwetsbaarheid en durf te geloven dat anderen dit leven net zo’n grote uitdaging vinden als jij.
Maak vrienden met mensen die het beste voor je willen
Hanteer het volgende als vuistregel voor wie een vriend of vriendin is: als je ze slecht nieuws vertelt, zijn ze daadwerkelijk verdrietig voor je. En ze luisteren wanneer je het ze vertelt. Ze accepteren de pijn die het met zich mee brengt. En beginnen niet over iets wat hen overkwam en wat nog erger was. Ook zullen ze niet stiekem blij zijn dat je van je voetstuk bent gestoten. Hetzelfde geldt voor wanneer je iets goeds overkomt. Dat ze blij voor je zijn. Daar gaat het om.
Wanneer je bijvoorbeeld probeert te stoppen met roken is het okee wanneer ze je als grap een sigaret aanbieden. Als het grappig bedoeld is. Maar vaak zijn dat soort grappen geen grap. Vaak is het een manier om te zeggen “Oh je denkt dat je beter bent dan ik, dat jij kan stoppen terwijl ik nog rook.” En dat het een poging is om je weer aan het roken te krijgen, zodat de ander zich niet hoeft te schamen voor het feit dat het hen niet lukt.
Of als je een alcoholist bent en de ander denkt “Lekker belangrijk dat je je huwelijk hebt verpest, hier neem nog een drankje, hahaha.”
Mensen lijken niet allemaal te begrijpen dat het moreel okee is om te kiezen voor mensen die proberen je te helpen een beter iemand te zijn. En om weg te blijven van mensen die je meesleuren de ellende in. Net als in de metafoor van strandwacht die iemand wil redden die aan het verdrinken is. De manier waarop je naar zo iemand toe zwemt is met een uitgestoken voet. Mocht diegene namelijk in paniek zijn, is de kans groot dat anders twee mensen verdrinken. En twee mensen die verdrinken is geen verbetering op één iemand die verdrinkt.
Je bent niet moreel verplicht om met het zinkende schip van iemand anders ten onder te gaan. En dat klinkt wellicht hard en grof. Je kan tenslotte een vriend in nood niet laten stikken. Dat is ook niet wat er hier bedoeld wordt. Het is gepast dat je in je sociale omgeving om je heen kijkt en beslissingen neemt. Als er een persoon is die je kwetst en hier maar niet mee ophoudt en je zo mee omlaag sleurt. Met zo iemand hoef je niet om te blijven gaan. Kies voor mensen die proberen je te helpen groeien.
Je bent niet verplicht om je te associëren met mensen die je leven slechter maken. Je bent verplicht je niet te associëren met mensen die de structuur van jouw zijn beschadigen. Neem afstand. Dat is niet wreed. Je geeft simpelweg het signaal af dat “Dit soort gedrag niet acceptabel is.”
Daarnaast, als het je lukt succesvol te zijn, geef je het goede voorbeeld. En misschien is dat wat die ander nodig gaat hebben. Een goed voorbeeld.
Bronnen: